انجمن ادبی اسدالله خان 
ز لیلی من شنیدم یا علی گفت به مجنون چون رسیدم یا علی گفت
مگر این وادی دارالجنون است که هر دیوانه دیدم یا علی گفت
نسیمی غنچه ای را باز میکرد به گوش غنچه دیدم یا علی گفت
چمن با ریزش باران رحمت دعایی کرد و او هم یا علی گفت
خمیر خاک آدم را سرشتند چو برمیخواست آدم یا علی گفت
مسیحا گر دم از اعجاز میزد ز بس بیچاره مریم یا علی گفت
به فرقش کی اثر می کرد شمشیر یقینم ابن ملجم یا علی گفت
مگر خیبر ز جایش کنده می شد یقین آنجا علی هم یا علی گفت
دلا باید که هردم یا علی گفت نه هر دم بل دمادم یا علی گفت
به صدق دل همیشه یاد او کرد به هرپیچ و به هر خم یا علی گفت
دمی که روح در آدم دمیدند زجا برخاست آدم یا علی گفت
چونوح از موج طوفان ایمنی خواست توکل کرد و هردم یاعلی گفت
عصا در دست موسی اژدها شد کلیم آنجا مسلم یا علی گفت
نمی شد زنده جان مرده , هرگز یقیناًعیسی بن مریم یا علی گفت
رسول الله شنید از پرده غیب ندایی آمد, آن هم یا علی گفت
نزول وحی چون فرمود سبحان ملک در اولین دم یا علی گفت
علی در کعبه بر دوش پیمبر قدم بنهاد اول یا علی گفت
به فرقش کی اثر می کرد شمشیر گمانم ابن ملجم هم یا علی گفت
انجمن ادبی اسدالله خان
درباره این سایت